wielkość czcionki ->           wysoki kontrast ->        

Barbara Szeptych - "co widzisz, czego szukasz, dokąd idziesz"
data publikacji: 2020-09-08

Zapraszamy na spotkanie z Autorką 25 września 2020 r. godz.17.00 Rynek Wielki w Zamościu

Wystawa czynna od 18.09 do 18.10.2020r

BARBARA SZEPTUCH – Dyplom z grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu. Podyplomowe studia na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. Uczestniczyła w plenerach  min.w Kazimierzu, Roztoczu, wystawach i Ogólnopolskich Przeglądach Grafiki Kraków, Lublin, Katowice, Rzeszów, Tarnów. Udział w Sympozjum Sztuki Kobiet w Bad Oeynhausen w Niemczech. Jest laureatką trzech drugich nagród za „Grafikę i Rysunek Roku” w  Lublinie, Wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie ”Prace na papierze” Galeria Muzeum Plakatu w Wilanowie  oraz Nagrody I Stopnia Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej za Osiągnięcia w Pracy Pedagogicznej. Zajmuje się twórczością w dziedzinie malarstwa, grafiki, rysunku, form przestrzennych. Od 1997 roku pracuje w Liceum Plastycznym w Zamościu.

Wystawy indywidualne :

 1984 – wystawa rysunku KMPiK w Zamościu

1989 – wystawa grafiki KMPiK w Zamościu

1993 – malarstwo i grafika, Galeria Sztuki Współczesnej w Zamościu

1994 – wystawa grafiki, BWA Rzeszów,

1994 – grafika i malarstwo, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych – Lublin

1995 – malarstwo i grafika, BWA Tarnów,

1995 – wystawa grafiki, „Galeria bez drzwi” Chełm,

1998 – wystawa  malarstwa i grafiki, Galeria Sztuki DK w Hrubieszowie

2001 – malarstwo i grafika, BWA- Galeria Sztuki Współczesnej Zamość

2008 – grafika i malarstwo galeria ZPAP „Pod Podłogą”, Lublin

2019 – wystawa malarstwa i papieru Galeria „Gardzienice” Lublin

2020 – malarstwo, grafika, papier czerpany, BWA – Galeria Zamojska

Wystawy zbiorowe :

1990 – wystawa malarstwa i grafiki, „Tumult”, Ratusz w Toruniu,

1991 – Wystawa Środowiska Artystycznego, Muzeum Okręgowe, Galeria Sztuki

            Współczesnej w Zamościu,

1991 – wystawa „Dyplom” WSzP w Toruniu,

1992 – Triennale Grafiki Krajów Nadbałtyckich, Muzeum Narodowe Oddział Sztuki

            Współczesnej Gdańsk,

1992 – wystawa poplenerowa, „Kazimierz 92”, Lublin

1992, 93 – Plener malarski w Zwiarzyńcu

1993 – „Młoda Grafika Polska”, Frankfurt, Słubice, Gorzów,

1993 – „XIII Konkurs Graficzny im. J.Gielniaka” – Jelenia Góra,

1994 – „Wschodni Salon Sztuki” BWA Katowice, Kraków,

1994 – „Pejzaż Polski” Schwabisch Hall Galeria Sztuki

1994 – „IV Triennale Sztuki Majdanek 94”, Majdanek- Lublin

1994 – „Wschodni Salon Grafiki” BWA Lublin

1995 – Triennale Tczewskie, „Grafika Małych Mast” BWA

            Ogólnopolski Konkurs Graficzny

1996 – „Wschodni Salon Sztuki” 60 lat ZPAP Lublin

1996 – „IX Konkurs im. J. Gielniaka, Jelenia Góra

1996 – „Wobec Wartości” Biennale Grafiki i Rysunku, Muzeum Archidiecezjalne

             Galeria Sztuki Współczesnej „Fra Angelico” w Katowicach

1996 – Ogólnopolskie Triennale Grafiki, Tczew 96

1997 – „XYLON” Lubelski, wystawa grafiki

1997 – udział w II Sympozjum Sztuki Kobiet, Bad Oeynhausen Niemcy

1997 – „Witryna Młodych” Galeria Studio, Lublin

1998 – „Salon Wschodni Młodych 98” BWA Lublin

1999 – „IV Międzynarodowe Triennale Grafiki” Kochi, Japonia

1999 – „SACRUM ”- wystawa poświęcona Ojcu Świętemu JP II, BWA Zamość

2000 – „Wschodni Salon Sztuki”  malarstwo, rzeźba, rysunek, BWA Lublin

2000 – Wystawa Artystów Zamojskich BWA- Galeria Zamojska

2001 – „Zamojskie Środowisko Plastyczne”, Galeria LUFCIK Warszawa

2001 – Wystawa Zamojskiego Środowiska Plastycznego, BWA Zamość

2001 – „Grafika i Rysunek Roku 2000” wystawa pokonkursowa, Zamek Lublin

2003 – „XI Konkurs Graficzny im. J. Gielniaka” Muzeum Karkonoskie Jelenia Góra

2005 – „60 Lecie PLSP” Wystawa Prac Absolwentów BWA- Galeria Zamojska

         - Wystawa Prac Pedagogów, Arsenał Zamość

2006 – Galeria „Pod Schodami”, ASP Kraków, Absolwenci 2003-2005,

             Wydział Malarstwa

2006 – Wystawa Malarstwa, Grafiki, Tkaniny – „Galeria Solvay” Kraków

2006 – „Miasto idealne – Miasta Niewidzialne” Wystawa Artystów

              Zamojskiego Środowiska Plastycznego BWA - Galeria Zamojska

2006 – Międzynarodowy Konkurs na Rysunek im. Andriolliego Nałęczów, wystawa pokonkursowa - Nałęczowski Ośrodek Kultury,

2006 – „ Zimowy Przegląd Plastyki Zamojskiej”, BWA - Galeria Zamojska

2007 – w/w wystawa rysunku - Muzeum Otwock,

            Galeria Biblioteka  im. H. Łopacińskiego Lublin,

            Galeria Prezydencka Warszawa      

2007 – Wystawa Środowiska Plastycznego BWA- Galeria Zamojska

2008 – Grafika i Malarstwo, galeria ZPAP „Pod Podłogą”

2008 – Międzynarodowy Konkurs na Rysunek, Nałęczów

             udział w wystawie pokonkursowej.

2008 – „Lubelski Autograf 2008 ”, Muzeum Lubelskie na Zamku

2010 – Italia, PisaArt Expo 2010, BWA-GZ wystawa artystów z Zamościa w Pizzie

2016, 2017, 2019 – Przegląd Środowiska Artystycznego w BWA-Galerii Zamojskiej.

Nagrody i wyróżnienia :

1993 – „Grafika Roku 92” Lublin II nagroda

1994 – „Grafika Roku 94” Lublin II nagroda

1995 – „Grafika i Rysunek Roku 95” II nagroda za grafikę

1997 – „Grafika i Rysunek Roku 97” II nagroda

1998 – Nagroda na Konkursie „Prace na papierze”,

            Galeria Muzeum Plakatu w Wilanowie

2009 – Nagroda I Stopnia Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej za Osiągnięcia w Pracy Pedagogicznej

Twórczość w objęciach natury

Urokliwie znaleźć się w zaczarowanym świecie jakim jest miejsce pracy twórczej. Z radością przyjęłam zaproszenie artystki malarki Barbary Szeptuch spotkania się w jej pracowni, którą urządziła w cichym zakątku w Malewszczyźnie. Znałam to miejsce. Przed wieloma laty trafiłam na nie podczas wędrówek po roztoczańskich przestrzeniach w poszukiwaniu ulotnego piękna natury. Nasycona wspomnieniami, tkwiących w pamięci wrażeń i zauroczeń z przyjemnością wróciłam tam po raz wtóry. Pracownia Basi znajduje się na skraju sosnowego lasu, w niedalekiej odległości od rozkołysanych wiatrem pól, dziko rosnących kwiatów i ziół, rozłożystych krzewów i starych drzew, wśród czystej przyrody. Malewszczyzna, chata – pracownia wypełniona po brzegi obrazami, szkicami rozpoczętych pomysłów, grafikami, kompozycjami papierowymi. Tajemny świat twórczości. Miejsce, w którym w bezpośrednim kontakcie z przyrodą zrodził się nowy cykl.

Wrażliwość Barbary Szeptuch na świat Natury wydaje się bliska wielu artystów minionych epok, którzy wykorzystując własną wyobraźnię oddawali hołd światu przyrody. W bezpośrednim kontakcie z naturą malarka poszerza swój zasięg i pozwala wyobraźni na przekraczanie ograniczeń. Wypowiadając się w obszarze grafiki, malarstwa, poezji potrafi wyniesioną z obserwacji rzeczywistości, doświadczeń, własnych upodobań i fascynacji wiedzę, a nade wszystko  misterium świta przyrody wyrazić kreską, plamą, słowem. W codziennej, nieco zgrzebnej prozie życia odnajduje formy istotne, którym nadaje znaczeń ponadczasowych.

W ostatnim okresie twórczej aktywności powstał cykl kompozycji graficzno-malarskich wykonanych na papierze czerpanym. Małoformatowe, syntetyczne, zwarte i spójne studia natury stanowią opowieść o kruchości życia i przemijaniu. Płaszczyznę, na której artysta przedstawia swój zachwyt i zauroczenie światem roślin buduje na samodzielnie wykonanym papierze czerpanym, w który dyskretnie zatapia znaki przyrody. Kompozycje tworzą: źdźbła traw, kłosy zbóż, baldachy polnego kwiecia, liści, witki dziko rosnących roślin - zdawałoby się, że mało ważnych drobiazgi przyrody. Odbieram ten cykl prac jak osobisty, intymny „Zielnik malarski”, w którym na płaszczyznach o nieokreślonym, nieregularnym kształcie lub ukonkretnionych formatach prostokąta, kwadratu innym razem owalnej kompozycji notuje własne emocje. Zatrzymuje i utrwala detale przyrody poza ich naturalny czas życia. Nadaje im innego, nowego znaczenia i ważności, przedłuża żywot i trwanie w sztuce. To zatrzymane odruchy radości i światła życia. Sama malarka, doświadczając ulotności i kruchości życia ludzkiego, pragnie z tamtych emocji, przeżyć, wrażeń, utrwalonych w pamięci szczęśliwych chwil i nadal ekspresyjnych wspomnień – zatrzymać je na stałe w sztuce. Delikatne, niewielkich rozmiarów papierowe struktury kryją w sobie głębszą myśl, pewne przesłanie. W niektórych pracach widoczne są ślady słów i stylizowane znaki pisma zdają

2

się być tajemne i mało czytelne. Inne zawierają układy kompozycyjne utworzone z zatopionych w środku linii z delikatnych i gibkich łodyg traw i ziół. Kolorystykę tworzą naturalne plamy uzyskane z kwiatów. Dodatkowej aury i nastrojowości dodają znaki – litery. Ułożone w tekst, odrębne słowa lub samodzielne znaki przekazują coś tajemnego i ważnego. Papierowy cykl zawiera subtelną nić poetyki. Jest w tych pracach spokój, cisza, kruchość materii, stan skupienia ale jednocześnie pokora i zgoda na nieustanne przemijanie wszystkiego i wszędzie. W nieskazitelnej bieli tła połączonej z subtelnością układów kompozycyjnych i kolorystycznych odnajduję przemijające piękno i tęsknotę za światem, który odchodzi. Przyroda zdaje się być jedynie pretekstem w poszukiwania piękna. Jest też ucieczką od świata realnego, próbą zapomnienia, zanurzeniem się w głąb siebie i podjęcie dialogu ze sobą. Uwikłana w codzienność, mam swój Ogród […] i wracam po śladach... do życia – wyznaje malarka. Ostatnie prace Barbary Szeptuch wymagają od widza szczególnej wrażliwości, chwili zatrzymania, refleksji nad egzystencją i przemijaniem człowieka i natury.

Odmienne w nastroju i klimacie jest malarstwo. Można wyodrębnić kilka tematów, które dla artystki zdają się być najważniejsze, i które od wielu lat podejmuje, przerywa by ponownie do nich powrócić. Jest to krajobraz, człowiek, a przede wszystkim motyw z ptakami - wronami. Malowane na tekturach, najczęściej wielowarstwowo, oszczędne w kolorze, utrzymane w wąskiej gamie kolorystycznej pozwalają dotrzeć do środka wyobraźni. W kręgu szczególnego zainteresowania są ptaki – czarne wrony. W przekazach tradycji i legend regionalnych czarne wrony niosą złe skojarzenia, symbolizują smutne wieści, wywołują niepokój. Na przekór legendarnych przekazom, artystka oswaja je i odczarowuje przypisane im moce. Wrony współtworzą, dominuję lub dopełniają obraz. Innym razem przedstawione są w ekspresyjnym dialogu ze sobą lub śpiewają czy krzyczą. Wrony w malarstwie Barbary Szeptuch są intrygujące, zwracają na siebie uwagę, ale nie straszą Malowane sugestywnie, zdecydowanymi pociągnięciami pędzla artystka sytuuje je w otwartej przestrzeni, wokół własnego gniazda, na płocie, w zaczarowanym kręgu. Bywa, że uzupełnieniem kompozycji takiego obrazu jest tło w całości pokryte energicznie zapisanym tekstem. W niektórych miejscach tekst jest wyrazisty by dalej stać się nieczytelnym, po malarsku przetartym. Malarka pozostawia widzowi możliwość dopowiedzenia kolejnej, własnej sentencji myśli.

Spokój i dyscyplina malarstwa obejmuje obrazy z kręgu fascynacji czystą przyrodą. Wiele z nich powstało na plenerach w Zwierzyńcu, gdzie niczym nie zmącony kontakt z naturą i innymi znanymi artystami wnosił nowe inspiracje. Natura zachwyca ale także wprowadza w zakłopotanie i wymusza nieustanne dokonywanie wyborów z mnogości i różnorodności kształtów i barw. Dla malarki kluczowe w malarstwie jest materia i faktura. Podłoże, tektury, papier, na których maluje obrazy pokrywa warstwami, przeciera, stosuje laserunki, wzbogaca fakturę, wydobywa skalę niuansów kolorystycznych, które wpływają na końcowy efekt obrazu. Kadry, wyselekcjonowane fragmenty otaczającej rzeczywistością w efekcie

3

końcowym przybierają formę tajemnej abstrakcji. Obrazy wyciszone, stłumione, z dyskretnie położoną bielą, ugrami i szarością niemalże monochromatyczne często podkreśla mocnym akcentem światła. Jest w tych pejzażach poetyka miejsca i czasu, w których one powstały.

Wyrazisty i intrygujący cykl tworzą zatrzymane w kadrze płaszczyzny obrazu postacie. Są samotne, w opuszczonej i pozbawionej detalu przestrzeni, zastygłe w bezruchu – trwają, czekają. Uwagę zwracają kompozycje muzyczne, które przedstawiają grających jazzmanów. Postać muzyka w całości pochłoniętego jest grą na określonym instrumencie. Artystka umiejscawia ich postać w kawiarni, przy barze, w niepokreślonej przestrzeni i na neutralnym tle. Tak zakomponowana scena powoduje, że widza w całości ogarnia tylko muzyka...

Ważną sferą twórczości plastycznej Barbary Szeptuch jest grafika. Swą twórczą przygodę rozpoczęła, tuż po studiach odbytych na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu, właśnie od grafiki. Nagrody i wyróżnienia związane są także z graficzno-rysunkową odsłoną zainteresowań artystki. We wszystkich dziedzinach artystycznych wierna jest fascynacji naturą. Podobnie jest z grafiką. W czarno-białych linorytach zobaczyć można motywy nawiązujące do obrazów widzianych, przeżytych i zapamiętanych w świecie rzeczywistym. Są kamienie, stogi siana, krajobraz, jest także człowiek, jego życie i emocje np. w pracach pt. „Krzyk”, „Kontakt”. W pracach graficznych operuje różnorodnością faktur, kontrastami czerni i bieli. Umiejętnie wykorzystuje subtelności niuansów szarości by pokreślić klimat rozgrywającej się sceny. Innym razem energicznie i zdecydowanie ostrą kreską kreśli emocje, dramaty i niezgodę człowieka na zaistniałą sytuację.

Prezentowana w salach Biura Wystaw Artystycznych – Galerii Zamojskiej w Zamościu  wystawa twórczości Barbary Szeptuch oprowadza widza po sferach jej własnych inspiracji i zaprasza do świata twórczych interpretacji zjawiska przyrody.

Odkrywam w tej twórczości intymny szept do ucha - „Szeptuch ‘a”.

 Elżbieta Gnyp

p.s.

Basiu - dziękuję za zaproszenie do Twojego świata wyobraźni i twórczości.

Zamość, sierpień 2020 roku

•   Barbara Szeptuch / 2020-09-20
  

• wróć do Aktualności