wielkość czcionki ->           wysoki kontrast ->        

Edward Dwurnik
data publikacji: 2017-08-11

Edward Dwurnik

Wybitny polski malarz i grafik, jedna z najbardziej rozpoznawalnych osobowości polskiej sztuki współczesnej. Jedyny polski artysta, któremu udało się odnieść międzynarodowy sukces   przed transformacją (m.in. udział w "documenta 7" w Kassel w 1982 roku). Także - jedyny artysta, który niezależnie od uznania w kręgach profesjonalnych, stał się popularny we wszystkich środowiskach konsumentów sztuki. Niepokorny i prowokacyjny, zmienny i nieprzewidywalny, pełen diabelskiego poczucia humoru, do dziś budzi skrajne reakcje i poruszenie, także wśród twórców najmłodszego pokolenia.                                                                                                                                                

Urodził się w 1943 roku w Radzyminie. Mieszka i pracuje w Warszawie.  W latach 1963-70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1965 roku, zainspirowany wystawą prac Nikifora, stworzył pracę (Rysunek nr 1),    od której datuje swoją twórczość. Rozpoczął niezależny od toku studiów cykl rysunków i akwarel,  a od 1966 obrazów olejnych "Podróże autostopem" - charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka, (kontynuowany do dziś). Od 1970 roku powstaje kilkanaście innych cykli malarskich, między innymi w latach 1972 -1978  "Sportowcy" - jedna z najwyżej cenionych obecnie serii malarskich Dwurnika, ukazująca na poły karykaturalnie, na poły komiksowo bohaterów zwykłej PRL-owskiej codzienności. Wśród kolejnych cykli obrazów powstają dwie serie poświęcone tragicznym losom ludzi uwikłanych w historię: w "Drodze na Wschód" (1989-1991), Dwurnik upamiętnia ofiary stalinizmu, a w "Od Grudnia do Czerwca" (1990-1994) ofiary stanu wojennego w Polsce. W twórczości Dwurnika można także znaleźć obrazy niezaangażowane, np. cykl "Błękitne"  (lata 90-te),  to pozbawione horyzontu, bliskie abstrakcji pejzaże morskie, a "Dwudziesty piąty" barwne abstrakcje w technice action painting. Inne serie to min. "Portret" (od lat 70-tych), "Robotnicy" (lata 80-te), "Niech żyje wojna!" (1991-1993), "Niebieskie miasta" (od 1993), "Diagonalne" (od 1996), "Wyliczanka" (od 1996).                                                                                      

Poza malarstwem Dwurnik uprawia grafikę i rysunek (zarówno autonomiczne serie jak i ilustracje). W ciągu półwiecza wykonał blisko 5 000 obrazów,  14 000 prac na papierze i  3 500 grafik.  Lubi projektować monumentalne kompozycje malarskie w przestrzeni publicznej. Stworzył rysunki i gwasze do filmów animowanych „Wawrzyniak, 360 stopni” (2007 r.) ,oraz „Oaza” (2009 r.)   w reżyserii Andrzeja Barańskiego. Powstało kilka filmów dokumentalnych o twórczości artysty, m.in.: „Owoce Ziemi” (1977 r.), „Portret z natury” (1984 r.)  i „Polska Nike” (1978 r.) w reżyserii Andrzeja Szczygła oraz  „Podróże Edwarda Dwurnika” (1995 r.) Grażyny Banaszkiewicz.  W 2011 roku ukazał się album ze wszystkimi reprodukcjami cyklu „Sportowcy” .                                                                                

Twórczość Edwarda Dwurnika  towarzyszy nam od kilkudziesięciu lat, stanowiąc swoistą ,  niepowtarzalną, artystycznie ujętą kronikę życia, obyczaju, materialnego i duchowego zapisu  naszej kultury.

Prace prezentowane na wystawie w Zamościu, pochodzą z kolekcji prywatnej.

•   Edward Dwurnik / 2017-08-21
  

• wróć do Aktualności